Hocazâde Râsim Efendi'nin Tuhfetü'l-Âşıkîn Hediyyetü'l-Ma'şûkîn'i (83a-164a)

Medeniyet tarihimizde yazıldığı dönemi aşan bazı eserler vardır. Süleyman Çelebi'nin 1409'da kaleme aldığı Vesîletü'n-necât isimli mevlidi bu eserlerden biridir. Yazıldığı dönemden itibâren halk arasında çeşitli vesîlelerle okunan Mevlid metni birçok âlim, mutasavvıf ve şâire ilhâm olmuş, içerdiği dinî ve tasavvufî mânâlar îzah edilerek hakkında şerhler yazılmıştır. Bu şerhlerden biri de on dokuzuncu yüzyılda Hocazâde Râsim Efendi tarafından kaleme alınan Tuhfetü'l-âşıkīn hediyyetü'l-ma'şûkīn'dir. Tuhfetü'l-âşıkīn yazarı Hocazâde Râsim Efendi sâhip olduğu hukukçu kimliğiyle tasavvufî neşveyi bir araya getirebilmiş son dönem Osmanlı âlimlerindendir. Râsim Efendi'nin geniş literatür bilgisi, diğer eserlerinde olduğu gibi Mevlid şerhinde de onun pek çok farklı kaynaktan yaptığı iktibasları bir arada sunmasını sağlamıştır. Tuhfetü'l-âşıkīn âyet ve hadîslerin yanında Mevâhibü'l-ledünniyye, Seyfü'l-meslûl, Sırru'l-esrâr, Tesbîü'l-kasîdeti'l-bürde, Minhâcü'l-fukarâ, Hüccetü's-semâ gibi metinlerin Mevlid beyitleri etrafında bir araya getirildiği derleme niteliğinde bir eserdir. Eser Mevlid'i bu ilmî ve kültürel birikimle ele alması bakımından değerlidir. Elinizdeki bu çalışma Tuhfetü'l-âşıkīn'in 83a-164a varakları arasındaki metni üzerine bir inceleme sunmaktadır. Bu bağlamda müellifin hayatı ve eseri hakkında bilgi verilmiş, ardından eserin ilgili bölümünün transkripsiyonlu metni istifadeye sunulmuştur.