Necib Mahfûz'un Romanlarında Din ve Tasavvuf

Necîb Mahfûz Nobel Edebiyat Ödülü alan ilk Müslüman ve ilk Arap yazardır. Hikâye, roman senaryo yazan ve çeviri yapan çok yönlü bir anlatı yazarı olan Necîb Mahfûz bulunduğu çevreden her yönden özellikle dinden etkilenir ve bunu anlatısal kurgularına aktarır. Necîb Mahfûz hikâye ve tarihsel romanla başladığı yazarlık hayatına eleştirel gerçekçilikle ve sembolik anlatılarıyla devam eder. Necîb Mahfûz ülkesinin sorunlarına çözüm bulmak ve katkıda bulunmak amacıyla Mısır'ın önemli gazetelerinden el-Ehrâm gazetesinde de yazmaya devam eder. Necîb Mahfûz anlatılarında ben, öteki ve özellikle ötesini tasavvuf ve tekke ile anlamaya çalışır. Necîb Mahfûz 1952 yılında Cemal Abdunnasır tarafından yapılan devrimle ülkenin sorunlarının çözüleceği konusunda ümitlenir ancak bu olmayınca, ümidi kırılır. Devrim'i eleştirmek amacıyla 1959 yılından 1967 yılına kadar yedi sembolik roman yazar. 1959 yılında yazdığı Necîb Mahfûz'un ilk sembolik romanı Evlâdu Hâratinâ'nın el-Ehrâm gazetesinde tefrika edilmesinden sonra Mısır'da şiddetli tartışmalar yaşanır ve roman yasaklanır.